Het zebravink Brain Architecture Project

De zebravink bekleedt een unieke positie in de vogelwereld. Net als muizen en fruitvliegjes zij vinken ingezet in de wetenschap om onze kennis over biologie te vergroten. Het Zebra Finch Brain Architecture Project loopt sinds de jaren 2000 en heeft als voornaamste doel de biologie van vogelgezang te begrijpen. Door neuroligische patronen en gedragspatronen van zebravinken op moleculair niveau te begrijpen, zijn wetenschappers erin geslaagd te achterhalen hoe de ervaring van een vogel het brein aanpast. Dit heeft op zijn beurt belangrijke inzichten opgeleverd over de werking van het menselijk brein.

Waarom werden juist zebravinken voor dit onderzoek ingezet? Dit is omdat ze aan alle vereisten voldoen - ze kunnen makkelijk tam worden gemaakt, zijn eenvoudig te kweken (het hele jaar door), zijn al na 90 dagen volwassen en - het belangrijkste - hun vermogen om te zingen is slechts gedeeltelijk aangeboren (het woord hiervoor is oscine, van het Latijnse woord voor zangvogel). Omgeving, en het vermogen om te luisteren en te leren, vormen het uiteindelijke repertoire van een volwassen zebravink.

Zebravinken geven ons inzicht in de biologie van het gezang van vogels

Kort samengevat heeft het onderzoek aangetoond hoe een beperking van de ontwikkeling van de zang van een mannetjes vogel gedurende de eerste weken van zijn leven, een permanent gelimiteerde of incomplete set vocalisaties tot gevolg heeft. Het blijkt dat zebravinken hun zangkwaliteiten beginnen te gebruiken als ze slechts twintig dagen oud zijn en leren zingen van hun oudere vogels. Na 35 dagen, indien ze niet verwijderd zijn uit hun muzikale omgeving, is hun assimilatie van de basis zangstructuur compleet. Na zestig dagen zijn ze in staat constant te zingen. Na negentig dagen - op tijd voor hun eerste paarseizoen - zijn ze in staat de belangrijke zangvariaties te maken waar hun kans om te paren (beoordeeld door de pop) vanaf hangt.