Kanarie kleuren

Kanaries gekweekt en tentoongesteld op basis van hun kleur zijn met een gemiddelde hoogte van 140mm relatief klein. Zoals voor alle vogels geldt, wordt de kleur bepaald door genen die verantwoordelijk zijn voor de pigmentatie. De vele nuances en combinaties zorgen ervoor dat er talloze variaties zijn wat betreft kleur. De wilde kanarie heeft drie 'kleurlagen' - een onderliggende gele kleur, die deels groen wordt door de het bruine melanine pigment, met details van zwarte melanine tinten.

Factoren die de kleur bepalen

Melanine. De aanwezigheid van melanine maakt een kleur donkerder. Bij kanaries is melanine verantwoordelijk voor zwart en bruin. Het kan in verschillende mate aanwezig zijn en komt overeen met de verschillende levels van gevarieerdheid.
Lipochroom (Ino-Factor). Bij een lipochrome kanarie ontbreken de zwarte en bruine 'lagen' waardoor er alleen de basiskleur overblijft. Onder kanaries die als huisdier worden gehouden zijn er drie basistypen - de klassieke gele (Lutino), afkomstig van de kleur die aanwezig is in de wilde kanarie; de rode factor (Rubino), waarvan de rode tint afkomstig is van het rode pigment van de Zuid-Amerikaanse Red Siskins, die werd gekruist met de kanarie; en wit, waarbij de basis kleurpigmenten ontbreken (nb: de meeste witte kanaries zijn geen albino's, die ook geen kleurpigment hebben in hun ogen, huis, snavel en poten).

De vijf factoren – zwart melanine, bruin melanine, lipochroom geel, lipochroom rood en wit – vormen de basis voor de eindeloze variaties in kleur en pluimage van kanaries.

Witte kanaries

Kleurvariaties kanaries

De aanwezigheid van melanine brengt een grote verscheidenheid in de kleuren en markeringen van kanaries. Kwekers categoriseren vogels op basis van de hoeveelheid van dit pigment op de volgende wijze:

Clear. Deze vogels hebben helemaal geen melanine en daarom geen variatie in hun kleuren.
Self. Het tegenovergestelde van clear; deze geheel melanine vogels hebben geen lipochrome kleuren (met gele of rode basis).
Ticked. Deze vogels hebben kleine, plaatselijke vlekken van melanine.
Foul. Niet de meest flatterende naam. Deze vogels hebben een paar lichte veren op hun vleugels of staart en hebben voor de rest een donker verendek.
Variegated. Een veel omvattende categorie waarin alles valt tussen ticked en foul. Een ‘lightly variegated’ kanarie heeft minder dan 50% donkere veren; een ‘medium variegated’ heeft tussen de 50 en 75%; en een ‘heavily variegated’ is voor meer dan 75% donker gekleurd – maar minder dan 100%.

Kleuren van kanaries voor shows

Voor het indelen van kanaries voor shows zijn dit de voornaamste groeperingen (NB: dit zijn geen op zichzelf staande types aangezien veel van deze categorieën van toepassing kunnen zijn vogels met een gele of rode basis, en ze kunnen crested, uncrested, etc. zijn)

Green (dezelfde kleur als de wilde kanarie). Dit zijn vogels met een gele basiskleur en veel melanine waardoor groen en zwart ontstaat.
Yellow Melanin. Deze vogels hebben minder pigment dan Green, wat resulteert in een vrijwel gele vogel met donkere plekken in zijn pluimage.
Red Factor Melanin. Deze vogels zijn de rode versie van de Yellow Melanin, met een rode in plaats van gele basiskleur en donkere pigmentatie.
Yellow Lipochrome. Dit zijn de ‘Tweety Pie’ gele vogels, het standaard beeld dat veel mensen van een kanarie hebben.
Red Factor Lipochrome. Deze vogels hebben geen melanine en een rode factor in plaats van geel. Dit resulteert in tinten variërend van roze en oranje tot rood.

Pied red kanarie

Blue Factor. Deze kanaries hebben een witte of gele basiskleur, met een lichte tint (in plaats van donker door melanine). Dit klinkt misschien wat vreemd maar de veren reflecteren licht vaak zo dat het lijkt op een kleur - de groene en paarse tinten van bijvoorbeeld spreeuwen en eksters. Bij gele kanaries is dit effect groen; bij witte vogels is het effect blauwachtig-grijs.
Silver Factor. Dit lijkt op de blue factor maar bevat minder melanine, waardoor het een wat verwassen, zilveren glans van de veren geeft.
Dominant white en recessive white. Deze twee vogels lijken op elkaar, het verschil ligt in de dominantie of recessieve aard van hun genen. De veren bevatten geen melanine en lipochroom waardoor de vogels wit zijn. Ze hebben, in tegenstelling tot albino's, donkere ogen.
Pastel Factor. Ook ‘dilute factor’ genoemd, bij deze vogels is het melanine beperkt waardoor ze veren met een pasteltint hebben.
Ivory Factor. Een andere ‘dilute factor’ type, alle pigmentatie is bij ivory vogels gereduceerd, waardoor de kleuren in meer of mindere mate vervagen.
Opal Factor. Opal kanaries zijn dragers van twee sets recessieve genen die melanine verdunnen, waardoor zwart grijs en bruin verwassen wordt.
Cinnamon. Zwarte pigmentatie is afwezig bij cinnamons, in plaats daarvan is er bruin op een gele basis.
Fawn. Deze kleur is zoals cinnamon, maar met een witte in plaats van gele basis.
Agate. Bij agate ontbreekt het bruine pigment, zwarte en grijze pigmenten kleuren de vogel.
Isabel. Deze vogels hebben zowel zwarte als bruine pigmenten, wat resulteert in vogels die er anders uitzien dan de standaard groene, gele en rode kanarie.
Satinet. Deze kanaries hebben plaatselijk pigmentatie, op de rug en flanken.
Albino. Zoals voor alle albino's geldt ontbreekt alle pigmentatie. Deze kanaries hebben witte veren, een witte huid en roze ogen. Er zijn albino kanaries (met een dominant in plaats van recessief albino-gen) die een lichte gele kleur op de schouder en de randen van hun vleugels hebben. Ook kunnen deze vogels donkere in plaats van roze ogen hebben.
Ino. These are another reflection of the complexities of genetics, having an essentially albino makeup, but with dark red eyes and some pigments present.
Phaeo. Deze kanaries hebben geen zwart en grijs en het bruine pigment bevindt zich op de randen van de veren.
Onyx. Dit is een zeer donkere vogel met veel zwart pigment, zonder bruine tot lichte effecten.
Eumo. Deze vogels hebben, net als de onyx, geen bruin pigment, maar de vogels hebben minder zwart pigment, waardoor de vogels lichter 'donker' is.
Pied. Deze algemene term is van toepassing op vogels waarvan delen van het verendek geen basiskleur heeft (bv. witte plekken achter het geel of rood), en/of met vlekken pigment.
Er is ook een dimorf factor gen die de kleuren kunnen compliceren door de mannetjes een andere kleur te maken dan de vrouwtjes.