Pyrenese berghond
Geschiedenis
De Pyrenese berghond is een oud ras dat al eeuw (mogelijk zelfs duizenden) jaren bestaat. Het ras werd oorspronkelijk gefokt om schapen/geiten te bewaken en werd gezien als een hond voor boeren. In 1675 werd de Pyrenese berghond door Lodewijk XIV benoemd tot Koninklijke hond van Frankrijk, waarna het onder alle bevolkingsklassen een populaire hond werd. Na de Tweede Wereldoorlog daalde het aantal Pyrenese berghonden sterk, waarschijnlijk door de kosten die aan het houden van een dergelijk groot ras zijn verbonden. Fokprogramma's herstelden de aantallen en tegenwoordig is het weer een bijzonder populair ras.
Gedrag
De Pyrenese berghond is een grote bundel liefde. Ze vinden het heerlijk om bij mensen in de buurt te zijn en worden vanwege hun zachte vacht en liefdevolle karakter vaak als therapiehond gebruikt. Ze kunnen heel goed met kinderen omgaan en zijn echte gezinshonden, al kunnen ze te beschermend worden. Naar andere honden zijn ze vriendelijk en ze spelen graag, waarbij ze zich bewust zijn van hun formaat. Dit is binnenshuis echter niet het geval. Ze zullen altijd proberen naast u op de bank of op een stoel te kruipen en maken het zichzelf graag comfortabel.
Door hun uitstekende gehoor zijn Pyrenese berghond goede waakhonden. Hun blaf is luid, het is daarom belangrijk dat u ze leert hier op commando mee te stoppen. Pyrenese berghonden zijn onafhankelijk en zijn gefokt om zelf na te denken waardoor ze soms eigenwijs kunnen zijn. Om het beste in ze naar boven te halen hebben ze een rustige, vriendelijk, geduldige en positieve training nodig. Hoewel ze traag leren zullen ze nooit iets vergeten - zowel positieve als negatieve dingen. Bij u in de buurt zijn is het belangrijkste voor deze dociele honden, net als een comfortabele plek om te slapen. Als puppy/jonge honden is socialisatie van groot belang. Nieuwe mensen en andere honden leren kennen is belangrijk voor alle honden maar zeker voor een ras van dit formaat. Door hier van jongs af aan aan te werken zal deze hond zich ontwikkelen tot een goed afgerichte hond. De Pyrenese berghond is in staat de stemming van zijn eigenaren aan te voelen en zal u een bemoedigend duwtje geven als hij denkt dat u dat nodig heeft. Ze zijn graag dicht bij u in de buurt en zullen een poot geven om te laten weten dat ze er zijn. Dit grote maar niet al te energieke ras heeft niet veel beweging nodig. Ze zijn wel graag buiten en zullen meewandelen, naast u en aan de lijn. Met andere honden spelen vinden ze leuk, al zullen ze er bij weglopen al ze er genoeg van hebben.
De Pyrenese berghond verliest het hele jaar door veel haar. Tijdens hun jaarlijkse rui zult u werkelijk overal haar vinden. Om de vacht netjes te houden moeten deze een paar keer per week worden gekamd. De Pyrenese berghond wordt langzaam volwassen, meestal rond de leeftijd van drie jaar. Zoals vaker voorkomt bij grotere hondenrassen kunnen ze last hebben van bloat (maagtorsies) en heupdysplasie. Ook kunnen ze oorproblemen ontwikkelen.
Karakter
Pyrenese berghonden hebben een statig karakter. Door hun formaat zijn deze goede bewakers in staat een kudde te beschermen tegen wolven. Ze zijn toegewijd aan hun gezin en op hun hoede in de buurt van onbekenden, die ze als een bedreiging kunnen zien. Deze luide honden met een bulderende blaf zijn 's nachts moeilijk stil te houden.
Gezondheidsproblemen
Gezondheidsproblemen waar de Pyrenese berghond mee te maken kan krijgen zijn onder andere heupdysplasie, kanker, patella luxatie (knieschijfontwrichting), entropion (naar binnen rollen van het ooglid wat tot irritatie van het oog leidt), hartziekten en allergieën.
Rasinformatie
- Status: gangbaar
- Levensverwachting: 10 - 11 jaar
- Gewicht ca.: 50 - 59 kg
- Hoogte: 63 - 81 cm
- Zeldzaam: Nee
- Vacht: Medium
- Vachtverzorging: meer dan eens per week
- Stad of land: beide
- Minimale woonoppervlakte: groot huis
- Minimale tuinoppervlakte: kleine tot middelgrote tuin
- Rastype: herdershond
- Maat: zeer groot
- Energieniveau: Laag
- Benodigde beweging: tot één uur