Norfolkterriër

Een mooie kleine norfolk terriër met een gezonde, dikke, pezige vacht

Een norfolk terriër die rechtop staat, wachtend op wat aandacht

Een close up van een norfolk terrier's mooie pezige vos

Een knappe kleine norfolk terriër die zijn poten en klauwen uitsteekt

Een lieve kleine norfolk terriër die heel netjes zit

Een norfolk terriër slentert door het gras, pronkend met zijn mooie staart

Een mooie, kleine norfolk terrier puppy met een korte, pezige vacht en flaporen

Een gezonde, jonge norfolk terrier pup, zittend in een wasmand

Een lieve, kleine volwassen norfolk terriër rustend op de muur naast het strand

Een volwassen norfolk terrier, rustend op het gras

Een volwassen norfolk terrier, pronken met zijn prachtige, korte en smerige vacht

Geschiedenis

De Norfolkterriër (en Norwichterriër) kwam in de negentiende eeuw tot stand in Engeland waar het ras werd gefokt voor het bestrijden van plaagdieren op boerderijen en grotere huizen. Er wordt aangenomen dat het een kruising is tussen een border-, cairn en Ierse terriër. Het ras werd populair dankzij zijn vriendelijke karakter. De Norfolkterriër heeft hangende oren, terwijl de Norwichterriër staande oren heeft. Tot de erkenning van het ras in 1964 werden de rassen als gelijk geclassificeerd.

Gedrag

De Norfolkterriër is een blije, speelse en actieve hond die het heerlijk vindt om bij mensen in de buurt te zijn en altijd in is voor avontuur. Ze verkennen graag hun omgeving en zullen elk geluid wat ze horen willen onderzoeken. Over het algemeen kunnen ze goed omgaan met kinderen en onbekenden. Wel zullen ze alarm slaan als er iemand voor de deur staat om vervolgens iedereen welkom te heten. Zoals de meeste hondenrassen zijn norfolkterriërs graag bij mensen in de buurt en kunnen ze er niet goed tegen om te lang alleen te worden gelaten. Ze kunnen dan gaan blaffen als ze zich vervelen. Het zijn onafhankelijke honden die zo nu en dan vrij eigenwijs kunnen zijn. Omdat ze zijn gefokt om op onder andere ratten en muizen te jagen, zijn ze geobsedeerd door kleine huisdieren en kunnen zijn hiermee dus ook niet te vertrouwen. Als ze hiermee zijn opgegroeid en goed zijn gesocialiseerd zullen ze katten en andere honden doorgaans accepteren.

Het trainen van de Norfolkterriër kost tijd en geduld. Het kan lastig zijn om deze honden zindelijk te maken en ze naar het commando 'hier' te laten luisteren. Vanwege hun prooi-instinct kunnen ze het beste worden uitgelaten in een veilig gebied of aan de lijn. Ze zijn bijzonder actief en hebben graag de kans om vrij rond te rennen, u doet ze dan ook een groot plezier door met ze te spelen. Graven in de tuin kan een probleem zijn en om uw bloemen en gazon te sparen kunt u uw Norfolkterriër het beste een hiervoor bestemde zandbak geven. Leer ze vroeg te luisteren naar het commando 'koest' om te voorkomen dat blaffen een probleem wordt. Hun training dient echter positief te zijn en ondersteund te worden met snacks en beloningen aangezien ze slecht reageren op een harde aanpak. Door de training kort en leuk te houden pikken ze snel de dingen op die u ze wilt leren. Door bijvoorbeeld earthdog trials en obedience zorgt u ervoor dat ze zich niet gaan vervelen. Ze moeten regelmatig worden uitgelaten, al zouden ze het liefste de hele dag wandelen. Het is lastig om deze hondjes te vermoeien, maar als ze eenmaal tevreden zijn zullen ze zo dicht mogelijk tegen u aankruipen op de bank. Een trouwe en goedaardige hond, die voor veel plezier zorgt.

De dekvacht is dicht en ruwharig en moet een paar keer per week worden gekamd. 3-4 keer per jaar strippen is voldoende om de dode haren te verwijderen. Heupdysplasie komt soms voor, maar over het algemeen zijn Norfolkterriërs gezonde honden. Sommige Norfolkterriërs ontwikkelen allergieën.

Karakter

Norfolkterriërs hebben een sociaal maar eigenwijs karakter. Ze zijn geïnteresseerd in hun omgeving en genieten van een goeie wandeling. Ze zijn socialer naar katten en honden dan de meeste terriërs, hoewel knaagdieren in hun buurt niet veilig zijn. Het is en blijft een terriër.

Gezondheidsproblemen

Gezondheidsproblemen waar Norfolkterriërs mee te maken kunnen krijgen zijn onder andere heup- en elleboogdysplasie, patella luxatie (knieschijfontwrichting), allergieën, staar, hartziekten en intervertebral disc disease (druk op de ruggengraat wat verlamming kan veroorzaken).