Engelse foxhound

Een close up van het mooie, sterke hoofd van een engelse foxhound

Een groep engelse foxhounds die hun gevoelige neuzen gebruiken

Een meute engelse foxhounds, die aan het sporten zijn

Een meute engelse foxhounds bij de kennel

De mooie, dikke vacht van een engelse foxhound

Een grote engelse vossehond met zijn gespierde lichaam en geweldige geur

Geschiedenis

De Engelse foxhound bestaat al enkele eeuwen maar zijn precieze herkomst is onbekend. Het ras is mogelijk een kruising tussen de foxterriër en de greyhound. Rond 1750 werd het ras gefokt om jagers te paard te vergezellen en om vossen op te sporen en te vangen. Tegen het einde van de negentiende eeuw waren er in Engeland meer dan 100 roedels (een roedel bestaat uit ongeveer 50 honden). Hoewel vossenjacht nu verboden is in Groot-Brittannië, wordt de Engelse foxhound nog steeds gebruikt tijdens 'mock hunting' (kunstjacht). Het ras wordt steeds populairder als showhond en als huisdier, al worden ze nog altijd voornamelijk geassocieerd met de vossenjacht.

Gedrag

De Engelse foxhound is een actieve hond die letterlijk kilometers achterelkaar kan rennen. Deze roedelhond is een goede gezinshond en gaat goed samen met andere huisdieren en paarden, al heeft hij het gezelschap van een andere hond of mens nodig om gelukkig te zijn. Ze zijn gefokt om in een roedel te leven en deze rol wordt ook vervuld door deel uit te maken van een gezin. De Engelse foxhound kan over het algemeen goed omgaan met andere honden als ze dit vanaf jonge leeftijd hebben geleerd, ze vinden het heerlijk om te spelen en vormen een nauwe band met andere honden/gezinsleden. Omdat het speurhonden zijn, zullen ze ervandoor gaan zodra ze ook maar de geringste geur op het spoor zijn. Ze hebben een uitstekende reukzin en zijn in staat een spoor kilometers te volgen. Het is lastig om deze hond te laten luisteren naar het commando 'hier' en het is daarom het beste om ze in een veilig gebied of aangelijnd uit te laten.

Aan deze hond heeft u een fantastisch hardloopmaatje die u met gemak bij kan houden. Engelse foxhounds hebben een vriendelijk, kalm en sociaal karakter, al kunnen ze aanvankelijk wat op hun hoede zijn naar onbekenden. Ze kunnen goed omgaan met kinderen en zullen meestal verdraagzaam zijn. Om een goede, betrouwbare hond te krijgen heeft deze hond vanaf jonge leeftijd een ferme doch liefdevolle training nodig. Het kan lastig zijn om deze hond te trainen al zullen ze uiteindelijk leren. Agility en flyball zijn een goede manier om deze hond zijn energie te laten gebruiken. Dagelijks hebben ze lange wandelingen nodig, waarbij ze bij voorkeur onaangelijnd kunnen rondrennen, maar, zoals reeds gezegd, kan dit alleen in een veilig gebied. Als ze vrij rondrennen is het vrijwel onmogelijk ze weer te pakken te krijgen. Thuis zullen ze graag uitrusten na hun wandeling, al zijn ze er altijd klaar voor om weer op pad te gaan. Het is lastig om deze hond volledig uit te putten. Er zijn twee soorten engelse foxhounds, het showtype en het veldtype. De laatstgenoemde is iets energieker.

De Engelse foxhound blaf niet veel, maar huilt wanneer hij een geur op het spoor is of enthousiast is. De vacht vereist minimale verzorging, een wekelijkse kambeurt is voldoende. Over het algemeen is dit een gezond ras dat geen grote gezondheidsproblemen kent. Heupdysplasie komt zo nu en dan voor.

Karakter

Engelse foxhounds hebben een vriendelijk karakter en zijn gericht op hun gezin. Omdat het roedelhonden zijn hebben ze een maatje nodig en vinden ze het vreselijk om alleen te worden gelaten. Ze willen deel uitmaken van een roedel honden of een 'gezinsroedel'.

De tolerante Engelse foxhound is toegewijd aan zijn gezin en gaat goed samen met kinderen en andere dieren. Omdat deze hond is gefokt om vossen kilometers te achtervolgen, heeft hij een uitstekend uithoudingsvermogen. Dit houdt in dat hij dagelijks veel beweging nodig heeft om gelukkig te zijn. Het is moeilijk om deze hond uit te putten en er is geen moment dat hij geen zin heeft om te wandelen.