Dandie dinmont-terriër
Geschiedenis
De dandie dinmont-terriër, of dandie, is ontstaan in de zeventiende eeuw en werd gebruikt voor de jacht op otters en dassen. Het hedendaagse uiterlijk van deze hond is ontstaan in de negentiende eeuw rond het Schotse en Engelse grensgebied. Waarschijnlijk is dit ras gekruist met de borderterriër, skyterriër en Schotse terriër om het ras tot stand te brengen dat we vandaag de dag kennen. Sommige mensen zijn van mening dat ook de teckel van invloed is geweest, wat het lange lichaam van deze hond zou verklaren.
Gedrag
Dandies zijn vrolijke, pittige hondjes die wel tegen een stootje kunnen. Ondanks hun kleine formaat hebben deze honden een attitude, klaar voor alles en vastberaden als het aankomt op jagen. Zoals de meeste terriërs houden ze van graven en achtervolgen ze graag kleine, harige dieren. Ze zijn niet veeleisend en kunnen goed omgaan met oudere kinderen die hen met respect behandelen. Van alle de terriërs is de dandie de meest dociele en vindt het prima om de hele dag aan uw voeten of op schoot te slapen. Ze zijn lief en warm naar hun eigenaren zonder u constant voor de voeten te lopen. Als ze zijn opgegroeid met katten kunnen zij hiermee omgaan, maar als ze er buiten een tegenkomen zal hun instinct de overhand nemen en wordt de achtervolging ingezet. Hoewel ze vriendelijk zijn tegen vreemden zullen ze aanvankelijk op hun hoede zijn. Het is van belang ze op jonge leeftijd te leren dat onbekenden oké zijn. Ook naar onbekende honden zijn ze op hun hoede. De dandie zal zelden een gevecht beginnen, al zal hij altijd zijn mannetje staan als hij zich bedreigd voelt.
Training kan door het eigenwijze terriër-karakter tijd kosten. Ze kunnen dingen leren, al is hier veel geduld voor nodig. Dandies blaffen alleen wanneer ze ongerust zijn en zijn goede waakhonden. Ze worden traag volwassen, zowel mentaal als fysiek, en zijn pas uitgegroeid rond de leeftijd van twee jaar. Hun karaktervolle ogen laat de harten van hun eigenaren smelten, iets waar deze hond goed gebruik van weet te maken. Ze kunnen het beste aangelijnd of in een veilige omgeving worden uitgelaten. Als ze een konijnen- of vossenhol tegenkomen zullen ze hier zeker in verdwijnen. Hun jachtinstinct kan niet uit ze worden getraind, met dit doel zijn ze immers gefokt. Regelmatige wandelingen zijn noodzakelijk om verveling tegen te gaan. Dandies hebben voor hun kleine formaat een verrassend groot uithoudingsvermogen.
De vacht moet regelmatig maar zo min mogelijk worden verzorgd. Door de vacht een paar keer per week te kammen en een aantal keer per jaar te knippen blijft deze in topconditie. De vacht van een showhond moet doorlopend worden bijgehouden. Eigenlijk de enige gezondheidsproblemen waar dit ras mee te maken kan krijgen zijn rugproblemen en glaucoom.
Karakter
Dandie dinmont-terriërs hebben een statig en vastberaden karakter. In huis zijn ze rustig en welgemanierd. Ze zijn beschermend over hun huis en gezin en gedragen zich als goede waakhonden. De dandie is een grote hond in een klein lichaam, die nergens voor terugdeinst en zijn grote onafhankelijke aard laat zien. Dit kan de training bemoeilijken al zal deze hond door een positieve benadering snel gehoorzaam worden.
Gezondheidsproblemen
Gezondheidsproblemen waar de dandie dinmont-terriër mee te maken kan krijgen zijn intervertebrale discusdegeneratie (druk op de ruggengraat wat verlamming kan veroorzaken) en oogproblemen zoals glaucoom.
Rasinformatie
- Status: gangbaar
- Levensverwachting: 11 - 13 jaar
- Gewicht ca.: 8,2 - 11 kg
- Hoogte: 20 -28 cm
- Zeldzaam: Nee
- Vacht: Medium
- Vachtverzorging: meer dan eens per week
- Stad of land: beide
- Minimale woonoppervlakte: klein huis
- Minimale tuinoppervlakte: kleine tot middelgrote tuin
- Rastype: plaagdierbestrijder
- Maat: Small
- Energieniveau: Medium
- Benodigde beweging: tot één uur