Canaänhond

Een kanaan met een prachtige korte gladde vacht

Een mooie licht gecoate canaan die blaft

Een close up van de mooie lange oren van een kanaan

Geschiedenis

De canaänhond bestaat al duizenden jaren en is misschien wel het oudste ras ter wereld. Tot de jaren 1930 was het een verwilderd ras, pas hierna werden deze honden gedomesticeerd. Dit is met name te danken aan Dr. Menzel, die half-wilde honden ving en een fokprogramma opzette. Ze werden ingezet door het leger, voor het opsporen van mijnen, als huisdieren en als waakhonden. Dr. Menzel begon met het trainen van de hond als blindengeleidehond maar realiseerde zich snel dat het ras hiervoor te onafhankelijk was. Tot haar dood in 1973 zette ze het selectief fokken van het ras voort. Al snel werd de canaänhond een populaire werkhond in het ruige klimaat van het Midden-Oosten. Hoewel het ras al in 1965 in de Verenigde Staten werd geïntroduceerd erkende de Kennel Club het ras pas in 1997. De canaänhond wordt nu gewaardeerd vanwege zijn uitstekende kwaliteiten als herder en showhond en wordt ook steeds populairder als huisdier.

Gedrag

Canaänhonden vinden het fijn om bij mensen in de buurt te zijn die zij zien als deel van hun roedel, maar zijn op hun hoede rond onbekenden. Door hun waakinstinct is het van belang ze van jongs af aan goed te socialiseren door ze mee te nemen naar zoveel mogelijk verschillende plaatsen, ze kennis te laten met nieuwe mensen bij u thuis en buiten. Ze houden van het gezelschap van kinderen al kunnen ze soms de neiging hebben om hen te hoeden. Laat ze weten wie de baas is en let erop dat ze zich niet dominant opstellen tegen bezoek in huis. Het zijn uitstekende waakhonden die zullen blaffen als er iemand aan de deur staat of voorbij het huis loopt. Blaffen kan een probleem zijn als u uw hond niet van jongs af aan hier op commando mee te stoppen.

Canaänhonden zijn intelligente, actieve honden die zelf kunnen denken en van mentale uitdaging houden. De training moet duidelijk maar gevarieerd zijn omdat ze zich snel gaan vervelen. Spelletjes en op voer/beloning gebaseerde trainingen werken goed aangezien ze graag leren en op deze manier mentaal alert blijven. Canaänhonden worden geclassificeerd in obedience, tracking, herding en andere competities. Ze zijn beschermend over hun eigenaren maar normaal gezien niet agressief tegen andere mensen.

Deze hond heeft vrij veel beweging nodig maar ze zijn ook tevreden als ze bij u op de bank of aan uw voeten kunnen slapen. Toch is het geen luie hond en ze hebben zeker een lange wandeling per dag nodig, maar liever twee. Door tijdens het wandelen te trainen kunt u omgaan met het onafhankelijke karakter van deze honden.

Het ras heeft geen last van erfelijke ziektes en wordt geclassificeerd als erg gezond.

De verzorging van de vacht is eenvoudig. Het is voldoende om wekelijks te kammen om de dode haren te verwijderen, zeker als ze in de rui zijn.

Karakter

Canaänhonden hebben een intelligent en onafhankelijk karakter. Omdat het bijzonder energieke honden zijn is het belangrijk dat ze dagelijks de mogelijkheid hebben om flink te bewegen, ook om te voorkomen dat ze zich gaan vervelen en vernielzuchtig worden. Verwacht niet dan een canaänhond enorm aanhankelijk is. In plaats daarvan hebben ze liever een uitdagende training. Ze houden niet echt van onbekenden maar zijn zelden agressief. Wel zullen ze blaffen en weglopen. Om te voorkomen dat ze agressief gedrag vertonen naar andere honden (dit kan een probleem zijn bij dit ras) is vroege socialisatie erg belangrijk.

Gezondheidsproblemen

Gezondheidsproblemen waar canaänhonden mee te maken kunnen krijgen zijn onder onder epilepsie, allergieën, heup- en elleboogdysplasie, patella luxatie (knieschijfontwrichting) en diabetes.