Anatolische herder

Een volwassen anatolische herdershond die heel netjes ligt

Een mooie anatolische herdershond met een dikke, gezonde vacht

Een mooie volwassen anatolische herdershond die pronkt met zijn mooie, zachte vacht

Een prachtige anatolische herdershond die ligt met zijn oren gespitst

Een prachtige anatolische herdershond, pronken met zijn prachtige, sterke lichaam

Een gezonde, volwassen anatolische herdershond die in het gras ligt

Een lieve volwassen anatolische herdershond met gezonde, dikke vacht

Geschiedenis

De Anatolische herder is meer dan 4000 jaar geleden ontstaan in de Anatolische regio in Turkije. Het ras werd gebruikt om vee te beschermen tegen wolven en beren. Vermoedelijk stamt het ras af van de tibetaanse mastiff en de Romeinse molossos. Hoewel deze hond oorspronkelijk niet als herdershond is gefokt, is hij bijzonder sterk en is opgewassen tegen grote bedreigingen. Ze vergezelden de nomadische herders naar de weilanden en werden hier hun lot overgelaten. Ze spoorden actief naar roofdieren, om te voorkomen dat zij de kudde zouden aanvallen.

Gedrag

De Anatolische herder staat bekend om zijn toewijding aan zijn familie en zijn vermogen om te beschermen. Ze zijn het gelukkigst wanneer ze in het gezelschap van mensen zijn, al zullen ze proberen de rol van roedelleider op zich te nemen. Vanwege hun grote omvang is deze hond niet bepaald geschikt voor kleine huishoudens. Wanneer u deze honden op jonge leeftijd aan andere huisdieren laat wennen, zullen ze hier goed mee kunnen samenleven. Ook kunnen deze kalme honden goed met kinderen omgaan, al zijn ze niet bijzonder speels. Ze zijn beschermend over hun gezin en kunnen territoriaal zijn, en het is daarom van belang ze op jonge leeftijd met zoveel mogelijk mensen kennis te laten maken en onbekenden bij u thuis uit te nodigen om ze hieraan te laten wennen. Ze zijn wantrouwig naar vreemden en blaffen om u van hun aanwezigheid op de hoogte te brengen.

Training is essentieel en u dient een hond van een dergelijk formaat goed onder controle te houden. Anatolische herders zijn niet moeilijk om te trainen en bekoren u graag. Wel zullen deze onafhankelijke denkers hun grenzen proberen op te zoeken en graag hun eigen gang gaan. Het uitlaten van een Anatolische herder die geen lijnetiquette heeft aangeleerd is niet aangenaam: het zijn erg sterke honden die u met gemak omver kunnen trekken. Een Anatolische herder bereikt zijn volwassen leeftijd pas tussen de 18 maanden en 3 jaar, en kan zich lange tijd als een puppy gedragen. Wanneer u deze honden voor het eerst uitlaat is het verstandig hiervoor een veilig gebied te kiezen. U kunt ze aanleren om op commando bij u te komen, al zult u continu op ze moeten letten omdat ze de neiging hebben af te dwalen. Dit ras heeft dagelijks een lange wandeling nodig om zijn energie kwijt te raken. Ze zijn aanhankelijk naar hun eigenaar, hoewel met mate.

De vacht van de Anatolische herder vereist minimale verzorging, eens per week kammen om de dode haren te verwijderen is voldoende. Ze kunnen overgevoelig zijn verdovingen, en zoals de meeste grote hondenrassen kunnen ze last krijgen van heupdysplasie.

Karakter

De Anatolische herder heeft een ontspannen en rustig karakter, hoewel deze sterke honden ook zeer dominante kunnen zijn. Hierdoor zijn ze bijzonder goede waakhonden die hun familie en territorium zullen beschermen. Deze hond moet vanaf jonge leeftijd worden getraind.

Ze zijn tolerant naar kinderen maar zijn niet bijzonder speels. Ze wantrouwen onbekenden en moeten goed in de gaten worden gehouden in de buurt van honden die ze niet kennen.

Gezondheidsproblemen

Gezondheidsproblemen waar de Anatolische herder mee te maken kan krijgen zijn onder andere heupdysplasie, entropion (bij het sluiten van het oog draait het ooglid naar binnen en wrijft tegen de oogbol).